Βουνό ή θάλασσα ή και τα δυο μαζί, η Πελοπόννησος με τα καρτποσταλικά της τοπία αποτελεί το ιδανικότερο μέρος για εκδρομή, λίγες ή πολλές μέρες. Ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα και την πόλη, σε μέρη με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και μακραίωνη ιστορία είναι η καλύτερη επιλογή για την άνοιξη, που έχει μπει για τα καλά.
Μπορεί η Πελοπόννησος να έχει άπειρα χωριά, υπέροχες πόλεις, παραλίες, διαδρομές, μυστικά και αξιοθέατα… αλλά εδώ έχουμε 3 από τα πιο δυνατά χαρτιά της!
Μυστράς
Ο Μυστράς δεν είναι από τους αρχαιολογικούς χώρους που τους περνάς στα γρήγορα όταν επισκέπτεσαι κάποιο τουριστικό θέρετρο και τους βάζεις σε δεύτερη µοίρα! Εδώ έρχεσαι… αποφασισµένος. Μπορεί οι στροφές λίγο προτού φτάσετε να σας προκαλέσουν µια ζαλάδα, αλλά µην πτοηθείτε!
Πάρτε βαθιές ανάσες, γιατί, µόλις αντικρίσετε την Καστροπολιτεία που στέκει περήφανη πάνω στον βράχο (γνωστό και ως λόφο Μυζηθρά), δυτικά της Σπάρτης, στην πελώρια αγκαλιά του Ταϋγέτου, θα τα χάσετε! Και για να πάτε εκ των προτέρων διαβασµένοι, αρκεί να γνωρίζετε ότι χτίστηκε το 1249, αποτέλεσε πρωτεύουσα του βυζαντινού Δεσποτάτου του Μορέως, φιλοξενεί τη Μητρόπολη όπου στέφθηκε αυτοκράτορας ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τον Ναό της Οδηγήτριας µε τοιχογραφίες του 1312, το Μοναστήρι της Παντάνασσας, αλλά και το Μουσείο του Μυστρά. Τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψετε εκεί!
Αφήνοντας την Καστροπολιτεία –η οποία, δυστυχώς, δεν µπορεί να σας φιλοξενήσει όπως αυτή της Μονεµβασιάς– θα συνεχίσετε µέχρι το οµώνυµο χωριό, θα κάνετε µια περαντζάδα στην πλατεία του και µια στάση για ντόπιο κρασί και σπιτικά εδέσµατα.
Σκουτάρι
Σε απόσταση 18 χιλιομέτρων από το Γύθειο και σε απόσταση αναπνοής από τον Κοτρώνα θα συναντήσετε ένα απόμερο χωριουδάκι με ιστορία που φτάνει στο 2.500 πΧ. Άκμασε την βυζαντινή εποχή, κατά την οποία του αποδόθηκε η ονομασία του, πορερχόμενη από τη λατινική λέξη scutum, που σημαίνει ασπίδα, καθώς οι κάτοικοί του προστάτευαν την ευρύτερη περιοχή του Λακωνικού Κόλπου. Κι έπειτα θα αφεθεί στις 3 ειδυλλιακές κι απάνεμες ακτές του τα Καλαμάκια, το Σκουτάρι και την Αγία Βαρβάρα, που χωρίζονται μεταξύ τους από θαλάσσιους βράχους.
Και οι τρεις παραλίες είναι αμμώδεις με ψιλό βότσαλο και οργανωμένες με ξαπλώστρες και ομπρέλες, που διατίθενται από τα παραλιακά ταβερνάκια που τις πλαισιώνουν. Στην τελευταία θα συναντήσετε μια βυζαντινή εκκλησία αφιερωμένη στην μνήμη της Αγίας Βαρβάρας, με σωζόμενες τοιχογραφίες στο εσωτερικό της. Σε λιγότερο από 25 λεπτά θα βρεθείτε στο Γύθειο, όπου εκτός από το γραφικό λιμάνι του μπορείτε να θαυμάσετε το κατάφυτο νησάκι Κρανάη(Μαραθονήσι) από το 1898 ενώνεται με την ξηρά με τεχνητό κρηπίδωμα. Ο Ομηρος αναφέρει πως όταν ο Πάρης έκλεψε την Ωραία Ελένη κατέφυγαν για λίγο εδώ, προτού την πάρει μαζί του στην Τροία. Ωστόσο, ξέχασε το κράνος του, δίνοντας την αφορμή για να το αποκαλέσουν Κρανάη.
Δημητσάνα
Η Δημητσάνα είναι από τα ομορφότερα ορεινά χωριά όχι μόνο της Αρκαδίας αλλά της Ελλάδας και συνάμα ένας τόπος με πλούσια ιστορία. Είναι γεμάτη πέτρινα αρχοντόσπιτα και γραφικά σοκάκια και βέβαια διαθέτει και ανεπτυγμένη τουριστική υποδομή. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο από 930 μ. έως 1.020 μ., στο σημείο που βρισκόταν η αρχαία Τεύθις, πάνω σε δύο λόφους, ανάμεσα από τους οποίους διέρχεται ο κεντρικός ασφαλτόδρομος του χωριού.
Από κάποια σημεία του χωριού η θέα φτάνει μέχρι και τον κάμπο της Μεγαλόπολης. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο με το «κρυφό σχολειό» και το 1821 με το «Δημητσανίτικο μπαρούτι» που παρασκεύαζε. Είναι πατρίδα του Εθνομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, του οποίου το άγαλμα δεσπόζει στην κεντρική πλατεία του χωριού, που υπήρξε δωρεά του Μαρασλή, και του Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού, όπου αμφοτέρων οι οικίες διασώζονται.
Αξίζει να πάτε στο μουσείο της Δημητσάνας που στεγάζεται στη Βιβλιοθήκη, εκτίθενται υφαντά, αργαλειοί, είδη λαϊκής τέχνης και αρχαιολογική συλλογή. Λίγο έξω από τη Δημητσάνα βρίσκεται και το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, που στόχο έχει την ανάδειξη των παραδοσιακών υδροκίνητων εγκαταστάσεων που παλιότερα ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένες στην περιοχή.
Δείτε επίσης