Σε απάτησα ή σε «εκδικήθηκα»;

Πολλά είναι τα ζευγάρια που ερχόμενα στο γραφείο μου επιζητούν την απόδοση δικαιοσύνης στη σχέση τους ή διαφορετικά μια απόφαση που να καθορίζει αν πρέπει ή όχι να παραμείνουν μαζί. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι σχεδόν ποτέ τόσο απλά. Οπως και κάθε άνθρωπος, έτσι και κάθε ζευγάρι, διαγράφει τη δική του μοναδική πορεία μέσα στον χρόνο και διαθέτει μια ξεχωριστή δυναμική. Υπάρχουν σχέσεις που πραγματικά έχουν κάνει τον κύκλο τους και έχουν τελειώσει πολύ προτού χτυπήσουν την πόρτα του θεραπευτή. Από την άλλη όμως υπάρχουν και ζευγάρια που ναι μεν βρίσκονται σε κρίση και αδυνατούν φαινομενικά να τη διαχειριστούν, αλλά στην πραγματικότητα μπορούν να δώσουν ακόμα αρκετές ευκαιρίες στη σχέση τους.
Αναμφίβολα, η σημερινή εποχή της κρίσης που διανύουμε επιδοκιμάζει τις αντοχές, τις προθέσεις και την αυθεντικότητα των σύγχρονων ζευγαριών σχεδόν καθημερινά. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά αξιακή, ανθρωπιστική και κοινωνική. Ολοι οι άνθρωποι καλούνται να δοκιμάσουν τα προσωπικά τους όρια μπροστά στην υποτίμηση, στη ματαίωση και την αβεβαιότητα του αύριο, που η κρίση προκαλεί. Αρκετά συχνά τα ζευγάρια έρχονται αντιμέτωπα με την ανισότητα στο εσωτερικό της σχέσης τους όταν ο ένας από τους δύο αρχίζει να πιστεύει ότι προσφέρει ή ότι προσπαθεί πολύ περισσότερο απ’ ό,τι ο άλλος. Στο σημείο αυτό, τα θεμέλια μιας σχέσης μπορούν να κλονιστούν βαθύτατα, ιδιαίτερα όταν κάποιος εμφανίζεται πιο επιρρεπής απέναντι στην ανασφάλεια. Ουσιαστικά, η επιτυχημένη διαχείριση αυτών των μεταβάσεων αποκαλύπτει ποιος δρα με συλλογικό σκεπτικό και ποιος όχι, ποιος έχει υπομονή, αλλά και πραγματικά κίνητρα για να συνεχίσει να αντιμάχεται στις καθημερινές προκλήσεις του «εμείς».
Το συγκεκριμένο ζευγάρι που διαβάσατε στο άρθρο της προηγούμενης Κυριακής είναι ένα από τα πολλά που δεν κατάφεραν να διαχειριστούν αποτελεσματικά την αλλαγή των ρόλων και των ευθυνών μέσα στη σχέση τους με αφορμή την οικονομική κρίση. Η γυναίκα έλαβε τα εύσημα της επιτυχίας και πρωταγωνίστησε σε μια σχέση όπου η αξιοπρέπεια του άνδρα κατακεραυνώθηκε από τις αλλεπάλληλες κατηγορίες περί «ανικανότητας» και «ανευθυνότητας» λόγω ανεργίας.

Η σύζυγος σήκωσε στους ώμους της το βάρος της οικονομικής συντήρησης της οικογένειας και ο σύζυγος έγινε ο φροντιστής του παιδιού και ο νοικοκύρης του σπιτιού, σε ρόλους διαφορετικούς απ’ ό,τι τους είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Εκείνη, επιβαρυμένη από το στρες του βιοπορισμού και του ανταγωνισμού στον χώρο εργασίας, ξεκίνησε να γίνεται επικριτική και σκληρή απέναντί του. Εκείνος, αποδυναμωμένος από την εργασιακή ρευστότητα και τις επαναλαμβανόμενες κατηγορίες σε βάρος του, είχε χάσει ήδη μεγάλο μέρος από τον ανδρισμό και την αυτοεκτίμησή του.

Αυτά τα χαρακτηριστικά προσπάθησε να κερδίσει μάταια εκείνο το βράδυ που κοιμήθηκε για μία και μοναδική φορά στο πλευρό της συναδέλφου του που τον διεκδικούσε επίμονα ερωτικά αρκετό καιρό. Την επομένη παραδέχτηκε το «αμάρτημά» του και σόκαρε τη σύντροφό του, η οποία και τον παρακίνησε να έρθουν σε μένα. Καθώς, λοιπόν, οι σύντροφοι μού αφηγούνταν την πορεία της σχέσης τους, φάνηκε ότι δεν επρόκειτο απλώς για μια περίπτωση σεξουαλικής απιστίας, αλλά για κάτι πολύ πιο σημαντικό. Ηταν η έλλειψη ψυχικής ανθεκτικότητας και η συναισθηματική αποστασιοποίηση που αποξένωσαν το συγκεκριμένο ζευγάρι και το εμπόδισαν να απορροφήσει τους κραδασμούς της αβεβαιότητας και άγχους, που του προκάλεσε η οικονομική κρίση. Ο άνδρας δεν είχε ανάγκη από αυτή καθαυτή τη σεξουαλική επαφή, αλλά από την κατανόηση και τη ζεστασιά που δεν κατάφερε να του παρέχει η σύντροφός του το βράδυ της απόλυσής του. Η γυναίκα, χαμένη μπροστά στην αγωνία του βιοπορισμού τους, δεν κατάφερε σχεδόν ποτέ να μπει στη θέση του, ενώ συγχρόνως φάνηκε ότι όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούσε να τον κινητοποιήσει με λάθος τρόπο.

Ολοκληρώνοντας, το ζευγάρι αυτό, παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, φάνηκε να θέλει πράγματι να αποκαταστήσει τις ισορροπίες στη σχέση του. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε τόσο μέσα από την ειλικρινή εξομολόγηση του άνδρα όσο και μέσα από την αναζήτηση λύσεων εκ μέρους της γυναίκας.

Η απιστία στη συγκεκριμένη περίπτωση διέφερε κατά πολύ από τα υπόλοιπα είδη εξωσυζυγικών σχέσεων και επαφών, τουλάχιστον όσον αφορά τα κίνητρά της. Λειτούργησε κυρίως συμβολικά και ήρθε για να θυμίσει τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα πώς είναι να διεκδικούν ο ένας από τον άλλον αυτό που έχουν πραγματικά ανάγκη.

Η κατανόηση, η αγάπη και η συντροφικότητα είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να μας βοηθήσει και τους δύο να κάνουμε το επόμενο βήμα με ασφάλεια και να εξελίξουμε τον εαυτό και τη σχέση μας.

Από τον δρα Θάνο Ε. Ασκητή
νευρολόγο-ψυχίατρο, πρόεδρο του Ινστιτούτου
Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, τηλ.: 210 7789890, δωρεάν
Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας 210 7797979 – Δευτέρα –
Παρασκευή 10.00-14.00 και
16.00-20.00. Για θέματα άρθρων
που θα θέλατε να γραφτούν, παρακαλώ ενημερώστε μας
(e-mail: [email protected])

Διαβάστε περισσότερα άρθρα του Θάνου Ασκητή εδώ