Δεν έχει τόση σημασία σε ποια πλευρά είμαστε, όσο το πώς θα το λύσουμε
Θα έχεις ακούσει αρκετές φορές τον όρο. Δεν συμβαίνει μόνο στις ερωτικές σχέσεις, αλλά είναι και εκεί ένα συχνό φαινόμενο. Συμβαίνει όταν παίρνεις πάνω σου όλο το βάρος της συναισθηματικής κατάστασης του άλλου. Όταν νιώθεις ότι πρέπει να φροντίζεις εσύ για όλα.
Είναι μία πολύ περίεργη κατάσταση, γιατί νιώθουν και οι δύο ότι υπάρχουν καλές προθέσεις και όλο αυτό γίνεται από αγάπη, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ισότητα, δεν είναι μία υγιής σχέση και κάποιος αναγκάζεται να θυσιάζει συνεχώς τα θέλω του, προκειμένου να είναι καλά ο σύντροφός του. Γιατί έτσι νιώθει ότι θα τον βοηθήσει.
Το πιο ακραίο παράδειγμα συνεξάρτησης είναι όταν υπάρχει εθισμός και το άλλο μέλος υποστηρίζει όλη τη διαδικασία με όλους τους τρόπους. Υπάρχουν όμως και οι πιο ανώδυνες περιπτώσεις. Όταν προσαρμοζόμαστε σε αυτό που είναι ο άλλος, προκειμένου να μην τον εκνευρίσουμε ή όταν νιώθουμε να μας πνίγει η ατελείωτη προσοχή του άλλου, σαν να είναι γονιός.
Πώς βάζουμε τέλος στη συνεξάρτηση;
Δεν έχει σημασία σε ποια πλευρά της σχέσης είσαι. Σημασία έχει να αναγνωρίζεις το πρόβλημα ώστε να κάνεις κάτι για αυτό. Το πρώτο βήμα είναι να κάνεις λίγο πίσω και να αναλογιστείς από πού προκύπτει αυτό το μοτίβο, ώστε να το λύσεις. Μετά θα ανακαλύψεις το αίτιο, το οποίο έχει συνήθως τη ρίζα του σε κάποιο παιδικά τραύμα (ή και περισσότερα).
Είναι πάντα απαραίτητο να βρίσκεις τον χρόνο να κάνεις πράγματα μόνο για εσένα, κι ας σου ακούγεται εγωιστικό. Όταν φροντίζεις τις ανάγκες του εαυτού σου, θα είσαι και πιο λειτουργική σε μία σχέση. Τέλος, μαθαίνεις να επικοινωνείς τα συναισθήματά σου με υγιή τρόπο ώστε να βρεθεί λύση. Αν δεν βγαίνει κάπου, ο χωρισμός ίσως είναι μονόδρομος μέσα σε μία σχέση συνεξάρτησης.
