Το πρώτο ραντεβού και για τα δυο φύλα, θεωρείται «ιδανικό», αφού η συνάντηση αυτή είναι γεμάτη προσδοκίες και επιθυμίες. Όλα είναι ένα σενάριο γεμάτο φαντασιώσεις και ονειρικές διεκδικήσεις ενός «τέλειου ραντεβού».
Η αγωνία κορυφώνεται μαζι με τον φόβο της διπλής προβολής:
«Πόσο θα είμαι αρεστός;»
«Πόσο θα μου αρέσει ο άλλος στο πρώτο αυτό ραντεβού;»
Κανένας δεν περιμένει στο πρώτο αυτό ραντεβού να δείξει όλη την «αλήθεια» του, αφού «φοράμε και οι δυο τα καλά μας ρούχα!». Η εικόνα που κυριαρχεί είναι εκείνη της διερεύνησης στο να «σε ψάξω να σε γνωρίσω πιο μέσα και να δω τα θετικά που με έχουν εντυπωσιάσει σε εσένα, αλλά και τα πιθανά αρνητικά που θα έχεις!».
Η συνάντηση αυτή που έρχεται μέσα από τον εντυπωσιασμό της γνωριμίας, εκφράζει ουσιαστικά τη δυναμική που παράγεται στη προσπάθεια μιας επικοινωνίας που στηρίζεται στα στοιχεία του χαρακτήρα μας και της προσωπικότητάς μας. Είναι αλήθεια ότι σε αυτό το ραντεβού που βρίσκεται μεταξύ ωραιοποίησης αλλά και… εξετάσεων και οι δυο υποψήφιοι σύντροφοι είναι αμυντικοί και αποφεύγουν πιθανές παγίδες απομυθοποίησης, αφού ο μύθος του «σε θέλω» και «μου αρέσεις» είναι το βασικό μας κίνητρο στο να βρεθούμε.