Οι κινήσεις που βοηθούν τη σχέση να πάει ένα βήμα παραπέρα
Αν πιστεύεις ότι οι σχέσεις προχωρούν από μόνες τους και δεν χρειάζονται προσπάθεια, κινήσεις ματ και αποτελεσματικές συνήθειες, ξανασκέψου το. Μπορεί το ζητούμενο να είναι να βρίσκεσαι σε μία σχέση με ροή όπου τα πράγματα συμβαίνουν χωρίς μεγάλες δυσκολίες, αλλά είναι ουτοπικό να νομίζουμε ότι δεν χρειάζεται να καταβάλουμε καθόλου προσπάθεια και να περιμένουμε τα πάντα από τους άλλους.
Οι δυσκολίες και τα εμπόδια θα υπάρχουν πάντα, αλλά το θέμα είναι πώς επιλέγουμε να τα διαχειριστούμε και πώς θα βοηθήσουμε τη σχέση να εξελιχθεί μέσα από τις δυσκολίες. Να θυμάσαι ότι ξεκινάμε από το self care και τη φροντίδα του εαυτού μας, εξελίσσουμε εμάς και μετά περνάμε και στη σωστή διαχείριση της σχέσης. Τα παρακάτω ψυχολογικά tricks θα σε βοηθήσουν.
Κάνε μία παύση στους καυγάδες
Pexels/Pavel Danilyuk
Εύκολο στη θεωρία, δύσκολο στην πράξη. Αν υπάρχει κάτι που σου προκαλεί ένταση, μπορείς να ζητήσεις μία σύντομη παύση για να ηρεμήσεις ή να το σκεφτείς λίγο καλύτερα. Έτσι προλαβαίνεις αυτές τις απαντήσεις που σε κάνουν να μετανιώνεις μετά. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα αποχωρήσεις ή θα κατεβάσεις ρολά. Το κάνεις για να πάρεις λίγο χρόνο ώστε να διαχειριστείς τις διαφορές σας με νηφαλιότητα.
Οπτικοποίησε τους στόχους της σχέσης
Pexels/Anastasiya Lobanovskaya
Τι θα ήθελες να δεις στη σχέση σου; Πώς θα ήθελες να επικοινωνείτε και ποια είναι τα όνειρα για το μέλλον; Αυτό βοηθά περισσότερο εσένα και στο να καταλάβεις πώς θέλεις να είσαι εσύ, ποιες είναι οι προσδοκίες σου και πώς ορίζεις το τι είναι λειτουργική σχέση.
Κράτα ημερολόγιο
pexels/karolina grabowska
Ένας πολύ καλός τρόπος να εκφράζεις τις σκέψεις και τις επιθυμίες σου. Αν μάλιστα δυσκολεύεσαι με τα λόγια, μπορείς να κρατάς ημερολόγιο και να αναλύεις συζητήσεις γράφοντας το πώς θα ήθελες να είχες αντιδράσει και πώς είναι για εσένα η ιδανική επικοινωνία. Εντοπίζεις έτσι και το τι πυροδοτεί τον θυμό σου.
Μάθε να αναγνωρίζεις τη μεταβίβαση
Κλασικός όρος της ψυχολογίας που περιγράφει αυτό που μας συμβαίνει όταν έχουμε δώσει στον σύντροφό μας κάποιον άλλο ρόλο, επειδή μας θυμίζει τον πατέρα ή τη μητέρα, και του φερόμαστε ανάλογα. Όταν λοιπόν θυμώνεις μαζί του, στην πραγματικότητα θυμώνεις με τον πατέρα σου και όχι με τον ίδιο, ειδικά όταν πυροδοτεί τον θυμό ή τη λύπη σου με παρόμοιους τρόπους. Όταν το αναγνωρίσεις, αποδέχεσαι τον άλλο για αυτό που είναι και δεν μπαίνουν στη μέση τα παιδικά σου τραύματα.
