Τι άλλαξε σήμερα στο τηλεφωνικό σεξ;
Στο 50ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Θεσσαλονίκη ο ρομαντισμός και οι μορφές απεικόνισης τους βρίσκονται στην καρδιά του «Post-romance», που είναι και το θέμα της ενότητας «Focus».
Οι ταινίες που προβάλλονται από όλο τον κόσμο -την επιμέλεια των οποίον έχει ο Κωνσταντίνος Κοντοβράκης – δίνουν προτεραιότητα στην γυναικεία σεξουαλικότητα, την συντροφικότητα στα ζευγάρια, την μοναξιά στην κλασσική αστική ζωή και της σχέσεις μας με τη φύση προσπαθώντας να ενοποιηθούν σε αυτό που ονομάζουμε «Post-romance».
Διάβασε επίσης: Τηλεφωνικό σεξ ή sexting, ποιο να επιλέξω για διασκέδαση
Μπορεί το σεξ από το τηλέφωνο να αντικαταστήσει την ζωντανή επαφή; Μήπως έχουμε βρει το αντίδοτο της απιστίας σε μια σχέση εξ αποστάσεως; Πως μπορούν οι δυο συμμετέχοντες να κλιμακώσουν την τηλεφωνική συζήτηση και να δημιουργήσουν προσμονή και πάθος; Γνωρίζετε φυσικό ότι στο σεξ δεν υπάρχουν και δεν πρέπει να υπάρχουν συστολές, ενοχές ή ντροπές οι οποίες σε μικρό η μεγάλο βαθμό να επηρεάζουν την σχέση στο ζευγάρι. Οι άνδρες τρελαίνονται όταν η γυναίκα στην άλλη άκρη της γραμμής γίνει πρόστυχη και η χρήση προκλητικών λόγων είναι ένας καλός τρόπος για να ξεκινήσετε. Τα ροζ τηλέφωνα όμως είναι υπηρεσία για πλούσιους αφού ναι μεν προσφέρει σούπερ διασκέδαση όμως κοστίζει ακριβά.
Τηλεφωνικές αταξίες σε ροζ γραμμές
Εδώ είναι πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν αυτό που αποκαλούμε «ρομαντική ταινία». Οι μεταλλασσόμενες αντιλήψεις γύρω από τα δύο φύλα, το σεξ, την ανθρώπινη ταυτότητα σε συνδυασμό με της κοινωνικές προκαταλήψεις παίζουν διαφορετικούς ρόλους. Οι ερωτικές σχέσεις σε αυτές της περιπτώσεις έχουν πολλές εναλλακτικές, πέρα από το κλασσικό συμβατικό αφηγηματικό όχημα “αγόρι γνωρίζει κορίτσι” που έχουμε συνηθίσει.
Η ταινία Phone sex του Alexander Wagner αφηγείται την ιστορία ενός ζευγαριού που κάνει ζωντανό τηλεφωνικό σεξ για πρώτη φορά. Ο σκηνοθέτης δείχνει μια διαφορετική οπτική ματιά σε ένα καθημερινό φαινόμενο όπου δυο άνθρωποι, ένας άνδρας και μια γυναίκα προσπαθούν να συν ευρεθούν ερωτικά τηλεφωνικά, αν και στην ίδια πόλη. Το αποτέλεσμα είναι κωμικό στην αρχή μέχρι να καταφέρουν να βρουν εκείνη την χημεία που τους επιτρέπει να εμβαθύνουν στο αντικείμενο αφήνοντας ελεύθερη την φαντασία τους χωρίς να ακολουθούν κάποια πρότυπα σε φετίχ ή ταμπού.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι μια φουσκωτή σεξ κούκλα, η οποία πρωταγωνιστεί στην ταινία του Χιροκάζου Κόρεέντα, «Air doll», που έχει παραπομπές στο ιαπωνικό manga. Η κούκλα ζωντανεύει όταν την ερωτεύεται ένας υπάλληλος σε ένα βιντεοκλάμπ. Κι όμως. Η ιστορία μπορεί να μην είναι αληθινή όμως η μαεστρία του σκηνοθέτη δημιουργεί ένα γλυκόπικρο ρομαντικό παραμύθι, που υποστηρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι άδειοι, σαν τις φουσκωτές κούκλες, μέχρι τη στιγμή που βρίσκεται κάποιος να τους αγαπήσει. Και καταφέρνει να αγγίξει το κοινό της.
Τα ροζ τηλέφωνα επιστρέφουν δυναμικά
Μια καθοριστική συνάντηση πραγματοποιείται και στο ρομαντικό και χιουμοριστικό «Cast away on the moon», του Κορεάτη Χάε-Τζουν Λι. Ενας άντρας, ο οποίος μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, βρίσκετε σε ένα ακατοίκητο νησί όπου γνωρίζει μια κοπέλα, που έχει κόψει κάθε επαφή με τον έξω κόσμο και “μιλά” μόνο μέσω email. Μετά από 4 χρόνια απόλυτης απομόνωσης μετά από δική της επιλογή οι δυο πρωταγωνιστές καταφέρνουν να περάσουν μαζί μέσα από ένα ταξίδι αναζητώντας την αληθινή ανθρώπινη επαφή.
Ο Αμερικανός Kyle Alvarez πιάνει επίσης μια ιστορία για τηλεφωνικό σεξ “Easier With Practice“, βασισμένη στο “What are you wearing” του GQ magazine με ήρωα έναν ανασφαλή νεαρό συγγραφέα ο οποίος αναζητά την τέλεια γυναίκα. Μια νύχτα σε ένα μοτέλ δέχεται ένα τυχαίο τηλεφώνημα από μια άγνωστη γυναίκα το οποίο αναποδογυρίζει ολόκληρη την ζωή του. Όταν αποφασίζει να την συναντήσει έρχεται αντιμέτωπος εκτός από την αλήθεια και με τον πραγματικό του εαυτό. Μια αληθινή phone sex operator η οποία είναι επαγγελματίας ποτέ δεν θα επιτρέψει στον πελάτη της να φτάσει σε αυτό το σημείο.
Σε κάπως πιο φωτεινό κλίμα κινείται η ταινία του Alexis Dos Santos από την Αργεντινή “Unmade beds”. Η ιστορία διαδραματίζεται στο πολυπολιτισμικό Λονδίνο, με τον σκηνοθέτη να ψάχνει απαντήσεις στα ερωτήματα μνήμης, ταυτότητας και του έρωτα ο οποίος δεν έχει ταμπού και κλισέ. Στο indie σάουντρακ της ταινίας περιλαμβάνεται και ένα κομμάτι των δικών μας, “Mary and the Boy”.
