«Το πώς έγινε η έρευνα, στην πραγματικότητα, είναι κάτι αντάξιο ενός Τζέιμς Μποντ», τονίζει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής σύνταξης της Le Soir, της βελγικής εφημερίδας, που πρωτοστάτησε στις αποκαλύψεις της υπόθεσης Qatargate
Ο Christophe Berti είναι ο διευθυντής σύνταξης της «Le Soir», της βελγικής εφημερίδας που πρωτοστάτησε στις αποκαλύψεις της υπόθεσης Qatargate και την εμπλοκή της Εύας Καϊλή από την πρώτη στιγμή. Μοιράζεται με «ΤΑ ΝΕΑ» τις εντυπώσεις του για την υπόθεση που εξακολουθεί να συγκλονίζει τις ευρωπαϊκές Αρχές αλλά και για τη δημοσιογραφική δεοντολογία που απαιτεί αυτη η ιστορία.
Από τις 9 Δεκεμβρίου υπήρξαν πολλές αποκαλύψεις στο Qatargate. Τι σας εξέπληξε περισσότερο;
Ξέραμε ότι υπήρχε έρευνα. Διότι ενημερώθηκε το τμήμα μας που καλύπτει αστυνομικά και Δικαιοσύνη. Τα τελευταία χρόνια έχουμε επενδύσει σε αυτούς τους συντάκτες. Γνωρίζαμε λοιπόν ότι αυτή η έρευνα επρόκειτο να ταρακουνήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ετσι ήμασταν πολύ προσεκτικοί όταν έγιναν οι συλλήψεις την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου, λίγα μέτρα μακριά από την εφημερίδα. Αυτή η έρευνα ξεκίνησε από ευρωπαϊκές μυστικές υπηρεσίες που εργάζονται πάνω στο πώς κάποιοι επηρεάζουν την ευρωπαϊκή πολιτική στις Βρυξέλλες. Γιατί στις Βρυξέλλες; Διότι εδώ είναι τα κεντρικά γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και του ΝΑΤΟ.
Τώρα το πώς έγινε η έρευνα, στην πραγματικότητα, είναι κάτι αντάξιο ενός Τζέιμς Μποντ. Στην αρχή στράφηκε προς το Μαρόκο και όχι προς το Κατάρ και το όνομα του Antonio Panseri, πρώην ευρωβουλευτή, ακουγόταν συνέχεια σε όλες τις τηλεφωνικές υποκλοπές. Αλλά δεν υπήρχαν αποδείξεις. Οι μυστικές υπηρεσίες λοιπόν μπήκαν στο σπίτι του μια μέρα που απουσίαζε για να βγάλουν φωτογραφίες τα χρήματα που βρήκαν κάτω από το κρεβάτι και στο χρηματοκιβώτιο του. Στη συνέχεια αποχαρακτήρισαν τα έγγραφα για να μπορεί η Δικαιοσύνη να ξεκινήσει έρευνα. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Κατάλαβαν ότι είχε δεσμούς και με το Κατάρ. Η Εύα Καϊλή ήταν μέλος του «δικτύου Panseri», όπως είναι γνωστό, μέσω του συζύγου της Francesco Giorgi που εργαζόταν για τον Antonio Panseri.
Ποιο ήταν το λάθος της Εύας Καϊλή;
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου στόχος των ανακριτών δεν ήταν η Εύα Καϊλή. Είχαν υποψίες για αυτήν και από τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, αλλά η κυρία Καϊλή προστατευόταν από τη βουλευτική ασυλία και έτσι, την ημέρα των συλλήψεων, η βελγική αστυνομία περίμενε τον σύζυγό της Francesco Giorgi να φύγει από το σπίτι – επειδή το σπίτι ήταν και αυτό προστατευμένο από την ασυλία – για να τον συλλάβει. Παράλληλα, έγιναν και άλλες συλλήψεις. Η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν ήταν στόχος αυτών των συλλήψεων αλλά πανικοβλήθηκε και μάλιστα το βλέπουμε στην έρευνα. Δηλαδή, λέει στους ανακριτές ότι είδε το πρόσωπο του συζύγου της στην εφημερίδα μας («Le Soir»), δεν καταλαβαίνει γαλλικά αλλά πανικοβλήθηκε και κάλεσε αμέσως τον πατέρα της. Και επειδή οι αστυνομικοί ήταν μπροστά στο ξενοδοχείο του πατέρα και ανακάλυψαν τη βαλίτσα γεμάτη χρήματα, εκπληρώθηκε η μόνη περίπτωση που επιτρέπεται να αγγίξει κανείς ένα μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που είναι το αυτόφωρο. Και αυτό εκεί ήταν αυτόφωρο στην πράξη. Και έτσι επέτρεψε στην αστυνομία να μπει στο σπίτι της.
Πρόδωσε, κατά κάποιον τρόπο, τον εαυτό της;
Ναι. Γιατί αν η αστυνομία δεν είχε υποκλέψει τον πατέρα της με τη βαλίτσα με τα χρήματα, δεν θα μπορούσε να πάει σπίτι και δεν θα είχε τα αποδεικτικά στοιχεία τώρα. Είχαμε και τη αποκλειστική φωτογραφία των χρημάτων που κατάσχεσε η αστυνομία από το σπίτι της και τη δημοσιεύσαμε αμέσως. Ήταν εντυπωσιακή.
Εκτιμάται ως μεμονωμένη αυτή την υπόθεση στις Βρυξέλλες;
Δεν μπορούμε να πούμε αν υπάρχουν και άλλες… Στην πραγματικότητα, έχουμε μια περίπτωση όπου η βελγική αστυνομία αντιμετώπισε 1,5 εκατομμύριο ευρώ, την αντιπρόεδρο του Κοινοβουλίου που είναι στη φυλακή, έναν πρώην ευρωβουλευτή και μαζί κι άλλους. Φαίνεται αρκετά μεγάλο όπως είναι. Δεν ξέρω αν επηρεάζονται οι υπόλοιποι ευρωβουλευτές. Μπορούμε όλοι να πιστεύουμε ότι υπάρχει πολλή διαφθορά και προσπάθειες να επηρεαστούν τα κράτη, αλλά η διαφορά εδώ είναι ότι έχουμε τα στοιχεία, τα χρήματα, τα έγγραφα που το αποδεικνύουν. Η βουλευτική ασυλία προστατεύει τους βουλευτές από έρευνες και υποκλοπές, έτσι η βελγική αστυνομία θα βασιστεί πλέον στις δηλώσεις και τις ομολογίες όσων βρίσκονται στη φυλακή και όχι μόνο. Ξέρετε, δεν το συζητούμε πολύ, αλλά έχουν γίνει πολλές κατασχέσεις σε τηλέφωνα και υπολογιστές και τώρα αυτά τα αντικείμενα θα μιλήσουν και μπορεί να κάνει θόρυβο.
Αυτό θα πάρει χρόνο;
Ο Βέλγος δικαστής που είναι υπεύθυνος για την έρευνα παραπονέθηκε στις στήλες μας για έλλειψη πόρων στη διεξαγωγή αυτής της έρευνας. Και έλαβε βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, επομένως αυτή η έρευνα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, αλλά μπορεί να πάρει κάποιον χρόνο, ναι. Γιατί η συζήτηση είναι επίσης να μάθουμε πόσο μακριά φτάνει η διαφθορά. Μπορεί κανείς να φανταστεί ότι επηρεάζει άλλους οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ. Λόμπι υπάρχουν παντού, είναι λογικό, αλλά δεν έχουμε καμία πληροφορία για αυτό. Εν πάση περιπτώσει, εκεί που κάποιοι πίστευαν ότι τίποτα σημαντικό δεν συνέβαινε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τώρα ξέρουν ότι υπάρχουν κρίσιμες αποφάσεις.
