Στην Αμερική (άρα και στη χώρα μας) είναι οι Millennials και στην Αγγλία/Αυστραλία η Generation Y (διάδοχη της Generation X). Πολλά είναι τα χαρακτηριστικά επίθετα που συνοδεύουν τους 30 λίγο και 20άρηδες κυρίως αλλά τα βασικά γνωρίσματα τους είναι τα εξής: έχουν χρέη (πολλά), είναι άνεργοι ή αμείβονται με βασικό μισθό, νοικιάζουν σπίτι γιατί δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν και δεν μπορούν να πάρουν μια απόφαση. Δεν παντρεύονται με τίποτα. Τα πιο επιδερμικά γνωρίσματά τους; Θέλουν άνετα και ανθεκτικά ρούχα ή παπούτσια (μία λέξη: Birkenstock), έχουν αποψάρες που τις εκθέτουν στο Facebook παρά σε συζητήσεις σε τραπέζια, δίνουν χρήματα στο Kickstarter σε εταιρείες με κοινωνική ευθύνη και δεν θέλουν να φορούν μάρκες εκτός κι αν είναι vintage Levi’s.
Εννοείται ότι δεν εμφανίζονται με κοστούμι στο γραφείο όπως οι πατεράδες τους και προτιμούν μπουτίκ της γειτονιάς παρά τα malls. Φορούν Superstars και Stan Smiths μερικές φορές και customised Vans, έχουν κάνει το athleisure τάση (κορίτσια με κολάν που δεν πηγαίνουν γυμναστήριο) και τα βασικά κομμάτια της γκαρνταρόμπας τους τα ψωνίζουν από τα H&M. Θα δώσουν μια περιουσία για τα hi tops Air Jordan αλλά μένουν μέχρι τα 29 με τους γονείς τους. Δεν πηγαίνουν στην εκκλησία αλλά κάνουν διαλογισμό. Πηγαίνουν στο γυμναστήριο ή έχουν αθλητικές δραστηριότητες και παίζουν βιντεοπαιχνίδια online. Σύμφωνα με τον millenial Μαρκ Ζάκερμπεργκ τα σόσιαλ μίντια πλέον αντικαθιστούν την οργανωμένη θρησκεία (ή γεμίζουν το κενό), οι άνθρωποι πλέον στα σόσιαλ βρίσκουν υποστήριξη και ένα σκοπό, μια κοινότητα.
Στην Ισπανία τους αποκαλούν generación ni-ni (ούτε δουλεύουν ούτε σπουδάζουν, ni trabaja, ni estudia) ή mileuristas (αυτοί που δουλεύουν για 1000€, δυστυχώς στην Ελλάδα είναι των 500€). Ακόμη και στην Γερμανία υπάρχουν. Είναι η Generation Maybe. Έχουν μεταπτυχιακά, έχουν γνωριμίες παντού, μιλούν πάνω από τρεις γλώσσες και υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης. Αλλά οι πολλές ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά τους μένουν ανεκμετάλλευτες γιατί οι ίδιοι δεν μπορούν να δεσμευτούν. Δεν τους αρέσει το ωράριο 9-5 και παραιτούνται για να γίνουν εθελοντές στην Βραζιλία και το Εκουαδόρ αλλά τους λείπουν οι ανέσεις των διαμερισμάτων τους και οι υψηλοί μισθοί τους.
Η γενιά των millennials ξέρει τι σημαίνουν τα υπερβολικά μέτρα ασφαλείας στα αεροδρόμια, το κλείσιμο των γραμμών του μετρό και οι αυξημένες πιθανότητες τρομοκρατικής επίθεσης στο Παρίσι ή την Κωνσταντινούπολη. Μεγάλωσε βλέποντας την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους live. Οι γονείς των millennials έχουν “καθαρίσει” κάθε εμπόδιο από το διάβα των παιδιών τους. Δεν τους έβαλαν όρια και κανόνες ποτέ, απαγόρευσαν σε καθηγητές τους να τους μάθουν πειθαρχία, τους συνόδευαν ακόμη και σε επαγγελματικές συνεντεύξεις. Τους έκαναν pampering (“είσαι μεγαλωμένη στα πούπουλα”). Οι ψυχολόγοι τους θεωρούν subadults. Υποκατηγορία ενηλίκων που καταρρέει ψυχολογικά αν πεθάνει ο σκύλος τους ή τους μιλήσει άσχημα το αφεντικό τους. Είναι η γενιά που βλέπει τον τραπεζικό της λογαριασμό να μηδενίζει προς το τέλος του μήνα και δεν έχει μάθει την έννοια της λέξης αποταμίευση. Θέλει να ποστάρει στο Instagram τα brunch, τα ταξίδια, τις συναυλίες και τα μανικιούρ της. Και αυτά κοστίζουν. Στην Κίνα τους λένε και μικρούς αυτοκράτορες, ken lao zu, επειδή ζουν παρασιτικά, εξαιτίας των υπερβολικά δοτικών γονιών τους.
Στην Ελλάδα ένας πιο τίμιος χαρακτηρισμός θα ήταν Generation Debt ή Generation Rent ακόμη κι αν βάφουν τα μαλλιά τους millennial pink ή παραγγέλνουν avocado toast στο 6 d.o.g.s. Δεν θέλουν να ξεφύγουν από τον καταναλωτικό τρόπο ζωής του καπιταλιστικού συστήματος των Άγγλων ή των Αμερικάνων. Απλά ο καπιταλισμός έχει χωρίσει από τους Έλληνες millennials όσα Instagram ποσταρίσματα κι αν κάνουν με τα τατουάζ τους πίνοντας cold brew καφέ σε βαζάκια μαρμελάδας.
Είναι ρηχοί, νάρκισσοι και εγωιστές χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης; Σίγουρα έχουν μανία με την κουλτούρα των celebrity. Τι φόρεσαν, με ποιον τα έχουν, τι τρώνε και πως γυμνάζονται είναι τα θέματα συζήτησης στο Facebook. Είναι επηρμένοι, θεωρούν ότι αξίζουν περισσότερα από όσα τους δίνουν (γκόμενες και αφεντικά) και αν δεν συμφωνείς με την άποψη τους σε κάνουν unfollow. Έχουν rich kids προβλήματα (#first_world_problems) αλλά όχι τον αντίστοιχο τραπεζικό λογαριασμό.
Στα σπίτια των γονιών τους υπήρχε μια φωτογραφία γάμου και εκείνη της αποφοίτησης ή από τον στρατό. Στον Instagram λογαριασμό των millennials μαθαίνεις από τις καθημερινές φωτογραφίες τους ότι τα bao buns (#food_porn) είναι η νέα μόδα στην Αθήνα, που να φας στην Κίμωλο και πόσα χιλιόμετρα έτρεξαν στο personal. Θα περάσουν τις καθημερινές δραστηριότητες τους στο FitBit και θα στείλουν κατευθείαν email στον διευθυντή τους (και όχι στον ανώτερο τους, αυτόν με θράσος θα τον παρακάμψουν) για να του πουν ότι η εργασία που τους ανατέθηκε είναι βαρετή και έχουν καλύτερη ιδέα. Δεν μιλούν στο τηλέφωνο αλλά στα chats. Και μεγαλώνουν με peer pressure. Νιώθουν FOMO (έχουν αρτικόλεξα για τα πάντα, εν προκειμένω fear of missing out) αν δεν πάρουν θέση σχετικά με το νέο δίσκο των Arcade Fire, την Στάλα της Μόνικα ή την Κιτσοπούλου.
Ακόμη και για την κωλάρα της @Emrata θα την κάνουν θέμα μεταφεμινισμού. Γιατί οι millennials στηρίζουν τις γυναίκες και τις μειονότητες επειδή το ορίζει το δόγμα της πολιτικής ορθότητας. Online κυρίως. Παράγουν ντοπαμίνη όταν κάποιος τους κάνει like στο Facebook ή στο Instagram και για αυτό είναι μονίμως online. Είναι self promoters.
Δεν μπορούν να διαχειριστούν την κοινοτυπία της καθημερινότητας. Αν έχεις γεννηθεί από το 1982 ως το 1994 και ο μισθός σου είναι γύρω στα 500€ ενώ οι ανάγκες σου σχεδόν τα τριπλάσια είσαι αρχετυπικός millennial. Ανήκεις στη γενιά του Πίτερ Παν που δεν μπορεί να ενηλικιωθεί. Ακόμη.
Ζωή Δημητρίου